Moje doświadczenia z IKE i IKZE

IKE, czyli Indywidualne Konto Emerytalne, oraz młoszy kuzyn IKZE, czyli Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego, to ustawowo ustalone sposoby na oszczędzanie bez podatku Belki. Oczywiście oba mają swoje ograniczenia, ale jednak są to wyjątkowo proste rzeczy, niemal bez haczyków i skomplikowanej struktury. Zawsze jednak, kiedy w równaniu pojawiają się zachęty od państwa do oszczędzania przez obywateli, trzeba zachować podwójną czujność. Zacznijmy od najprostszego pytania: ile można zarobić i ile można stracić? Po co w ogóle akurat tym się zajmować?

Jakich zysków można właściwie się spodziewać po kontach emerytalnych? Wiele zależy od wybranej formy, przyjętego poziomu ryzyka i samej strategii inwestycyjnej. Zastanówmy się przez chwilę nad możliwościami i zróbmy parę wyliczeń. Pozwoliłem sobie wziąć pod uwagę kilka czynników, które nie zostały opisane na innych blogach lub stronach, a mogą mieć znaczenie w podejmowaniu decyzji.

Zdecydowałem się na założenie obu kont, bo i dlaczego nie? W końcu prowadzenie IKE i IKZE było darmowe i nie ma przymusu wpłat. Stwierdziłem że najwyżej je zlikwiduję, jakby pojawiły się jakieś opłaty. Z tego co patrzyłem, jedynie wąska grupa kont zakładanych w funduszach wymaga obietnicy początkowej wpłaty, ale nawet tam, gdzie tak jest, to są niewysokie sumy, rzędu kilkuset złotych. Dostępne konta IKE/IKZE dzielą się na maklerskie, bankowe (funkcjonujące na zasadzie lokaty oszczędnościowej), funduszowe (prowadzone przez TFI) i ubezpieczeniowe (w formie polisy z funduszem). Osobiście wybrałem rachunek maklerski w mBank Dom Maklerski (mdm.pl).